به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

هیچگاه تحت تاثیر اختلالات روانی و شخصیت، تصمیمات مهم نگیریم

تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۶۸۶۵۴

سرهنگ جواد تهامی پور در توصیف مشکلات شخصیتی گفت: اختلال شخصیت نمایشی با هیجان پذیری و توجه طلبی مفرط مشخص می‌شوند این افراد آشکارا در مورد جذابیت جسمی خود نگران هستند اغلب اغواگر یعنی فریبنده، دسیسه باز، ریاکار و نیرنگ باز هستند و در صورتی که در کانون توجه باشند احساس راحتی می‌کنند.

او افزود: احساس‌های آن‌ها به نظر می‌رسد به طور مناسبی اغراق آمیز، بی ثبات و سطحی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این افراد سرزنده و مهیج هستند و گرایش به استفاده از یک سبک کلی و مبتنی بر حدس و گمان دارند؛ رفتار آن‌ها عمدتا واکنشی و شدید است آن‌ها از نظر هیجانی تحریک پذیر و توجه طلب هستند و اغلب به محرک‌های کوچک با قشقرق و فوران‌های خشم نامعقول پاسخ می‌دهند.

او تصریح کرد: این افراد معمولاً اطرافیان آن‌ها را سطحی، پرتوقع، وابسته و به شدت عصبی می‌بینند، روابط بین فردی آن‌ها پرتلاطم بوده و با نارضایتی همراه است این افراد به علت وابستگی به توجه سایرین به ویژه نسبت به اضطراب جدایی آسیب پذیر هستند؛ آن‌ها زمانی در جستجوی درمان هستند که در مورد قطع یک رابطه شدیدا نگران باشند تعداد زیادی از این افراد در معرض خودکشی و یا افسردگی هستند، اختلال‌های اضطرابی (نظیر اختلال وحشت زدگی همراه با گذرهراسی یا بدون آن) نیز در بیماران نمایشی شایع است.

سرهنگ تهامی پور ادامه داد: در واقع مطالعات نشان داده اند که اختلال شخصیت نمایشی در افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی بسیار شایع است در سایر موارد متداول که منجر به جستجوی درمان می‌شود الکلیسم سوء مصرف مواد اختلال تبدیلی اختلال جسمانی سازی و روان پریشی‌های واکنشی خفیف است علی‌رغم این برداشت بالینی که اغلب افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی زنان هستند، ولی مطالعات نشان داده که مردان و زنان به یک اندازه تحت تاثیر قرار می‌گیرند و این اختلال از نظر بالینی اغلب در زنان تشخیص داده می‌‍شود، ولی این تفاوت جنسیتی بیشتر محصول انتظارات اجتماعی است نه یک تفاوت واقعی در آنچه روی می‌دهد.

او تصریح کرد: به طور کلی شاید بهتر باشد اختلال شخصیت نمایشی را تقلیدی از نقش‌های جنسی مردانگی افراطی و زنانگی افراطی در نظر گرفت افراد نمایشی هیجان‌های خود را به شدت ابراز می‌کنند با این حال ابراز هیجان‌های آن‌ها اغراق‌آمیز و غیر واقعی به نظر می‌رسد. انگار بیمار در حال بازی یک نقشه نمایشی است این بیماران اغلب نشانه‌ها افکار و اعمال خود را به گونه‌ای بیان می‌کنند که انگار وجود خارجی دارد و به طور غیر ارادی بر آن‌ها تحمیل شده است.

رئیس اداره برآورد معاونت فرهنگی و اجتماعی فرماندهی انتظامی استان کرمان بیان کرد: تکلم آن‌ها قدرتمند و پرشور و با مبالغه زیادی همراه است این افراد تمایل به استفاده از عباراتی قدرتمند و در عین حال در خور توجه دارند از کلمات با بار معنایی بالا مانند دکتر، پروفسور، حضرتعالی و ... برای افراد استفاده می‌کنند آن‌ها از لحن نمایشی همراه ژست‌های غیر کلامی پرشور و تظاهرات چهره‌ای استفاده می‌کنند و به گونه‌ای لباس می‌پوشند انگار که درصدد جلب توجه بوده و سبک پوشش آن‌ها چشمگیر است.

او گفت: این افراد به گونه‌ای گزارش کار‌های کوچک خود را ارائه می‌نمایند که فعالیت بسیار بزرگی انجام دادند، آن‌ها معمولاً در اجرای نمایش‌های فریبنده استاد بوده و در روابط کاری کوتاه مدت کمتر کسی متوجه فریبکاری آن‌ها می‌شود. این افراد هوش نسبتاً بالایی دارند و از ضعف‌های شخصیتی طرف مقابل مثل احساس خود بزرگ بینی نیاز خود بزرگ بینی استفاده می‌نمایند و خود را انسان بزرگ، محبوب، توانمند و دوست داشتنی نمایش می‌دهد.

او همچنین گفت: این افراد برای نمایش دادن خود حتی حاضرند کار‌های غیر اخلاقی و نامتعارف انجام دهند. این افراد از صداقت بسیار پایینی برخوردارند و ممکن است کار‌های دیگران را نیز به نام خود ارائه کنند. 

تهامی افزود: این افراد علیرغم اینکه خود را انسان با وفا معرفی می‌کنند به هیچ کس وفا دار نبوده و معمولاً به منافع خود که بر اساس تمایلات بیمارگونه است فکر می‌کنند. 

اوافزود: این افراد به دلیل تعریف و تمجید و رفتار‌های نمایشی اغراق‌آمیز و ارائه عملکرد در سازمان‌ها از محبوبیت بالایی برخوردارند و باعث فریب روسا و فرماندهان می‌شوند. چنانچه فرماندهان و روسا از ماهیت شخصیت فریبکارانه اینگونه افراد آگاه نباشند، دچار اشتباه محاسباتی شده و به تصور اینکه آنان وفادارترین و کاراترین کارکنان سازمانشان هستند، امتیازات و جایگاه ویژه‌ای برایشان قائل می‌شوند که درگذر زمان و با آشکارشدن چهره واقعی، متوجه ارزیابی اشتباه خود و تبعات جبران ناپذیری خواهند شد.

سرهنگ تهامی پور با اشاره به اینکه برخی از سازمان‌ها برای تعاملات بین سازمانی از این افراد برای اغفال طرف مقابل استفاده می‌نمایند، گفت: علیرغم اینکه این افراد در کوتاه مدت برای سازمان‌ها مفید بنظر می‌رسند در بلندمدت ضربات سنگین و جبران‌ناپذیری تحمیل خواهند کرد چراکه این افراد در صورتی که در کانون توجه قرار نگیرند به شدت عصبی پرخاشگر و مقابله جو خواهند بود.

باشگاه خبرنگاران جوان کرمان کرمان

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: نیروی انتظامی مرکز مشاوره اختلال شخصیت نمایشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۶۸۶۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟

فرارو- روانشناسان مختلفی به تحلیل شخصیت "صدام حسین" دیکتاتور اسبق عراق پرداخته اند. یکی از شناخته شده‌ترین آنان "جرولد مورتون پست" روانپزشک و تحلیلگر سابق سیا بود که در برخی از منابع از او به عنوان ابداع کننده "روانشناسی سیاسی" نیز یاد شده است.

قسمت اول گزارش فرارو با عنوان "آیا صدام حسین واقعا "دیوانه خاورمیانه" بود منتشر شد. در گزارش اول به بررسی نظرات مورتون پست درباره صدام پرداخته شد. در ادامه قسمت دوم گزارش را می‌خوانیم:

دیدگاه‌های روانکاوانه دیگر درباره صدام

از دیگر روانشناسانی که به بررسی ویژگی‌های روانی صدام پرداخته اند می‌توان به "اوبری ایملمن" دانشیار روانشناسی در دانشگاه سنت جانز در امریکا اشاره کرد.

از دید او صدام حسین را می‌توان از نظر روانکاوانه در قالب سندرم "خودشیفتگی بدخیم" توصیف کرد. مولفه‌های اصلی این سندرم خودشیفتگی بیمارگونه، ویژگی‌های ضد اجتماعی، ویژگی‌های پارانوئید و پرخاشگری بدون محدودیت است.

او در این باره نوشته است: "صدام حسین خودشیفتگی بیمارگونه را از خود نشان می‌دهد الگویی شخصیتی که با بزرگ نشان دادن بیش از اندازه خود و اعتماد به نفس بیش از حد شناخته می‌شود تا حدی که فرد را از همدردی با درد و رنج آنان ناتوان می‌سازد. افراد دارای این ویژگی‌ها عاری از همدلی و رنج انسانی هستند که به آنان اجازه می‌دهد تا به همان راحتی که می‌خواهند دشمنان خود را وحشیانه حذف کرده و علیه مردم خود دست به جنایت بزنند".

او می‌افزاید: "چنین رهبران بی پرنسیب (فاقد اصول) و خودشیفته‌ای با احساس غرور و خودپسندی‌ای که دارند نسبت به رفاه و آسایش حال دیگران بی تفاوت هستند. آنان میل به استثمار دیگران را دارند و یا دست کم انتظار دارند از سوی دیگران برسمیت شناخته شده یا مورد توجه ویژه قرار گیرند بدون آن که مسئولیت‌های متقابلی را بپذیرند. نادیده گرفتن حقوق دیگران و گرایش به نادیده گرفتن قرارداد‌ها در آنان دیده می‌شود. آنان اعمال متهورانه را با خیال پردازی‌های گسترده و تعصبات صریح توجیه می‌کنند. این نظر توصیفی این عده ممکن است به عنوان افراد فاقد "سوپرایگو"* (فراخود) توصیف شوند که نشان دهنده بی وجدان بودن و بی اخلاق بودن در قبال سایرین است. این افراد، غیر وفادار و استثمارگر ویژگی‌های مشترکی با شیادان و شارلاتان‌های جامعه دارند. آنان نسبت به قربانیان شان کینه توز بوده و آنان را تحقیر می‌کنند. آنان در شیوه‌های نفوذ اجتماعی مهارت دارند.

آنان به بیگناهی تظاهر می‌کنند و در فریب دادن مکارانه دیگران با جذابیت و زرنگی شان مهارت دارند. جهت گیری اصلی آنان خیانت کردن به دیگران است و استدلال شان این است: "پیش از آن که آنان با شما این گونه رفتار کنند شما با آنان این گونه رفتار کنید". آنان با سبک حیله گرانه شان مدام درمحاسبات شان نقشه کشیده و دیگران را دستکاری می‌کنند. آنان خودمحور هستند نسبت به نیاز‌ها و حقوق دیگران بی تفاوت بوده و در شکار افراد ضعیف و آسیب پذیر مهارت دارند. آنان فاقد احساس گناه واقعی هستند و وجدان اجتماعی اندکی دارند و اصولا فرصت طلبانی هستند که از فریب دادن سایرین لذت می‌برند و به دلیل سهل اغوا شدن سایرین آنان را تحقیر می‌کنند".

ایملمن در ادامه تحلیل خود درباره ویژگی‌های روانی صدام به ویژگی‌های "ضد اجتماعی" (سایکوپاتیک) در او پرداخته و می‌نویسد:" وجدان اجتماعی ضعیف افراد خودشیفته بدخیم اساسا توسط منفعت شخصی اداره می‌شود. رهبر خودشیفته بدخیم همچون صدام با انگیزه‌های قدرت و خود بزرگ بینی هدایت می‌شود. با این وجود، غیر اخلاقی بودنش به او اجازه می‌دهد تا از عقاید اصولی و اعتقادات عمیق دیگران (برای مثال از ارزش‌های مذهبی یا شور ملی) برای تحکیم قدرت خود سوء استفاده کند.

مواجهه چنین افرادی با تهدید مجازات منصرف شان نمی‌کند. آنان به شکل منحصر بفردی در برابر انگیزه‌های اقتصادی، تحریم‌ها یا هر فشار دیگری که فاقد زور و استفاده از قوه قهریه باشد مقاومت می‌کنند. آن‌ها دارای ویژگی‌های ضد اجتماعی و اساسا حریص هستند. آنان احساس می‌کنند زندگی حق شان را به آنان نداده و دیگران سهمی بیش از حق شان دریافت کرده اند. بنابراین، حسادت میل به انتقام جویی در وجودشان برانگیخته می‌شود و آرزوی گرفتن چیزی را دارند که از آن محروم شده اند. از دید آنان تنها با در اختیار داشتن قدرت می‌توان به این حق دست یافت".

ایملمن اشاره می‌کند در پس‌نمایی بزرگ‌تر از شخصیت رهبرانی چون صدام ذهنیت پارانوئیدی و باور آنان به تحت محاصره قرار گرفتن وجود دارد و به همین خاطر چنین افرادی منزوی هستند. او می‌نویسد: "افرادی که در رأس قدرت هستند و دچار خودشیفتگی بدخیم و پارانوئیدند، تشنه قدرت، بی اعتماد و کینه توز نسبت به سایرین و هم چنین به شدت حسود هستند. آنان جنگ طلب بوده و میل بیرحمانه‌ای برای انتقام از دیگران و پیروز شدن بر آنان دارند. آنان بدخواهی‌ای که درون خود احساس می‌کنند را به دیگران نسبت می‌دهند. باور‌های آزاردهنده آنان ممکن است ابعادی تقریبا هذیانی به خود بگیرد. ویژگی بارز پارانویای بدخیم جهت گیری شدید نسبت قدرت و نیاز همزمان به مقاومت در برابر همه تاثیرات خارجی است.

این افراد سرسختانه به استقلال و اعتقاد به ارزش شخصی خود می‌چسبند. آنان انتقاد از خود را دارای انگیزه بدخواهانه به منظور تضعیف عزت نفس و خنثی کردن استعداد‌های شان و تسلیم شدن در مقابل اراده دیگران قلمداد می‌کنند. این رهبران امتیازات کمی می‌دهند و تمایل دارند تا جایی که لازم است خشونت را تشدید کنند و تا زمانی که دیگران تسلیم نشوند از تسلیم شدن خودداری می‌کنند. با این وجود، این رهبران بدخواه محدودیت‌ها پیش روی شان برای دستیابی به جاه طلبی‌های شان را تشخیص می‌دهند".

همانندی‌های روانی صدام با هیتلر

فردریک ال کولیج" و "دنیل ال سگال" پژوهشگران دانشگاه کلرادو با انجام پژوهشی که در نشریه روانشناسی نظامی در سال ۲۰۰۷ میلادی منتشر شد به این نتیجه رسیدند که صدام بسیاری از مولفه‌های اختلال شخصیتی "آدولف هیتلر" را داشته اگرچه از نظر آنان ویژگی سادیستی (دگرازار گرایانه) در صدام قوی‌تر از هیتلر بوده است. آنان در مقاله خود در این باره نوشته اند: "به نظر می‌رسد که یک مجموعه اختلال شخصیتی تحت عنوان چهار بزرگ برای این دو دیکتاتور وجود داشته و آنان سادیست، ضد اجتماعی، پارانوئید و خودشیفته بودند. هم چنین مشخص شد که صدام احتمالا برخی از صفات یا ویژگی‌های اسکیزوفرنی پارانوئید که در آن ذهن بیمار با واقعیت منطبق نیست را داشته است. پیامد‌های دیپلماسی و مذاکره با افرادی با چنین مشخصات شخصیتی این گونه بیان می‌شود:"او مردی خطرناک با تسلیحات خطرناک است".

آنان می‌افزایند: "افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید به طور فراگیر نسبت به دیگران بی اعتماد و مشکوک هستند و انگیزه‌های دیگران را معمولا بدخواهانه تفسیر می‌کنند. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً تصور می‌کنند که افراد دیگر از آنان سوء استفاده می‌کنند، به آنان آسیب می‌رسانند یا آنان را فریب می‌دهند حتی اگر هیچ گونه شواهدی برای حمایت از این دیدگاه شان وجود نداشته باشد. آنان در مورد وفاداری و امانتداری دوستان و اطرافیان شان دچار سوء ظن هستند. این الگو قطعا با شخصیت صدام انطباق دارد.

جلسه معروف او در سال ۱۹۷۹ میلادی با حضور نخبگان حزبی و مقام‌های ارشد شاهدی قوی است که نشان می‌دهد او دچار پارانویا بود. در آن جلسه او در حال سیگار کشیدن است و بیش از ۲۰۰ مقام عراقی در حال گوش دادن به سخنان اش هستند. او اعلام می‌کند که خائنانی در میان آنان هستند و دستور بازداشت شان را صادر می‌کند. او در آن جلسه اغلب می‌خندد و لبخند می‌زند. اعضای حزب به عنوان خیانتکار معرفی شده و به طور علنی تحقیر شده و برای اعدام از صفوف دیگر اعضا بیرون کشیده می‌شوند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضداجتماعی نسبت به دیگران دچار بی اعتنایی فراگیر هستند و مرتبا حقوق آنان را زیرپا می‌گذارند و نسبت به اقدامات آسیب زای خود برای دیگران احساس گناه نمی‌کنند. هم چنین، افراد خودشیفته ای، چون هیتلر و صدام همدلی کمی با دیگران دارند و یا اصولا احساس همدلی‌ای با سایرین ندارند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت سادیستی دارای الگوی فراگیر رفتار ظالمانه، تحقیرآمیز و پرخاشگرانه هستند. آنان از رنج روحی و جسمی دیگران لذت می‌برند، دروغ می‌گویند و به دیگران آسیب می‌رسانند و یا با استفاده از ایجاد ارعاب دیگران را وادار به انجام خواسته‌های خود می‌کنند. سادیست‌ها از ظلم یا خشونت فیزیکی به منظور تسلط بر یک رابطه استفاده می‌کنند و کنترل‌های رفتاری ضعیفی دارند. از این رو نیز نمونه‌های فراوانی در زندگی و اقدامات صدام نشان دهنده وجود این گونه اختلالات شخصیتی است. افراد پارانوئید اغلب بی اعتمادی و سوء ظن خود را به دیگران القا می‌کنند که هسته اصلی شخصیت و سازوکار دفاعی مرکزی آنان است. آنان از طریق فرافکنی تهمت آمیز و بدخواهانه خود به دیگران تهدید‌هایی را در جایی ایجاد می‌کنند که ممکن است قبلا وجود نداشته باشد.

درمان بیماران پارانوئید به شکلی غیرعادی دشوار است. با این وجود، افراد پارانوئید اغلب به طور شهودی به برخی افراد بیش از دیگران اعتماد دارند. در مذاکرات اولیه با صدام بر سر تسلیحات کشتار جمعی او احتمالا به برخی از مقام‌های دولتی بیش از دیگران اعتماد داشته است مانند اعتماد بیش‌تر به ملک عبدالله دوم پادشاه اردن در مقایسه با اعتماد کم‌تر به عبدالله  ولیعهد عربستان سعودی یا اعتماد بیش‌تر به کالین پاول وزیر امور خارجه امریکا در مقایسه با اعتماد کم‌تر به جورج بوش رئیس جمهور وقت امریکا. معدود مقام‌های ارشد جهان که صدام ممکن بود برای مذاکره به آنان اعتماد پیدا می‌کرد باید صاحب قدرت می‌بودند.

افراد پارانوئید به افراد ضعیف اعتماد ندارند. ویژگی‌های ضد اجتماعی صدام عدم همدلی با دیگران، انتقام جویی و نترس بودن او در برابر تحریم‌ها و مجازات‌ها همگی باعث می‌شدند که مذاکرات با او فوق العاده دشوار شود. به نظر می‌رسید که صدام به نادیده گرفتن نظر بازرسان تسلیحاتی افتخار می‌کرد. این رفتار تا حد زیادی ناشی از الگوی شخصیت ضداجتماعی او بود. کاملا قابل پیش بینی بود که صدام به بازرسی تسلیحاتی بازرسان به عمثابه یک میدان نبرد می‌نگریست. انگیزه‌های او بدون شک ایجاد خشم و تحقیر بازرسان خارجی بود".

گردآوری و ترجمه: نوژن اعتضادالسلطنه

منابع:

Coolidge, Frederick L. , Segal Daniel L. (۲۰۰۷) , Was Saddam Hussein Like Adolf Hitler? A Personality Disorder Investigation, Military Psychology.

Immelman, Aubrey (۲۰۰۳) , The Psychological Profile of Saddam Hussein, Unit for Study of Personality in Politics.

Post, Jerrold M. (۱۹۹۱) , Saddam Hussein of Iraq: A Political Psychology Profile, Political Psychology, Vol.۱۲, No.۲, pp. ۲۷۹-۲۸۹